لینک های روزانه
    آمار بازدید
    بازدیدکنندگان تا کنون : ۱۴۲٫۹۶۷ نفر
    بازدیدکنندگان امروز : ۴ نفر
    تعداد یادداشت ها : ۳۰
    بازدید از این یادداشت : ۴٫۲۳۵

    پر بازدیدترین یادداشت ها :
    image1.jpg image2.jpg image3.jpg

    مرحوم حاج شیخ عباس قمی معروف به محدث قمی در سال 1359 قمری رحلت کرد و حدود صد تألیف از خود به جا گذاشت. ملّا، منبری، مؤلف و مخلص بود.

    شایسته می بود در هفتادمین سال رحلت این عالم بزرگ و پرکار، از او تجلیل می شد و آثار چاپ نشده اش چاپ می شد. اما حال که این کار نشده، مناسب است در 23 ذی الحجه امسال مصادف با دوم دی ماه 1387 در هفتادمین سال درگذشت ایشان، مجلس بزرگداشتی برای ایشان برگزار و از خدمات و آثارش یادی بشود.

    مرحود آقای دوانی مفصل ترین و بهترین کتاب را در شرح احوال و آثار محدث قمی در دو جلد (مجلد یازدهم مفاخر اسلام) منتشر کرد. اما هنوز ناگفته ها در این مورد بسیار است.

    اخیرا به لطف دوست کتابشناس و فاضل، جناب آقای شیخ اسماعیل بحرینی به شرح حال خود نوشتی از حاج شیخ عباس قمی برخوردم که آن را در این جا می آورم. این شرح حال در جُنگ خطی مرحوم سید محمد کاظم جزایری دیده شد. شرح حال به خط همین جزائری و ظاهرا به درخواست هم ایشان در سال 1346 قمری یعنی سیزده سال پیش از وفات محدث قمی در مشهد نوشته شده است. شایان ذکر است که تاکنون این شرح حال چاپ نشده و نخستین بار است که منتشر می شود.

    ضمنا در همین جُنگ  اجازه روایی هم از محدث قمی به حاج شیخ علی قمی به خط مرحوم سید محمد کاظم جزائری آمده که تاکنون ندیده بودیم و مرحوم آقای دوانی هم در مفاخر اسلام از آن سخنی نگفته است. محدث قمی در ربیع الاول 1322 قمری به حاج شیخ علی قمی اجازه داده است.

     

     

    سالشمار زندگی حاج شیخ عباس قمی بر اساس این زندگی نامه خود نوشت:

     

    دهه آخر سده سوم از هزاره دوم هجرت: تولد در قم

    تاسال 1316 ق: تحصیل در قم

    1316 ق: هجرت به نجف و ملازمت محدث نوری

    تا 1318 ق: ملازمت و تلمذ نزد محدث نوری و استنساخ خاتمه مستدرک

    1318 ق: نخستین سفر حج

    1319 ق: سفر به قم و سپس به نجف اشرف و ملازمت محدث نوری

    1320 ق: گرفتن اجازه روایت از محدث نوری

    1320 ق: رحلت محدث نوری

    1322ـ 1329 ق : مهاجرت به قم

    1329 ق: دومین سفر حج

    1330ـ 1332 ق: بازگشت به قم و دو سال اقامت در آنجا

    1341 ق: سومین سفر حج (با استفاده از کتاب آقای دوانی)

    1332ـ 1346 ق: مهاجرت به مشهد الرضا (ع)

     

     

     

    بسم الله الرحمن الرحیم. الحمد لله ربّ العالمین. و سلام علی عباده الذین اصطفی.

     

    یقول العبد الآثم عبّاس بن محمد رضا بن أبی القاسم عفی الله عنهم : سألت ـ أیّدک الله تعالی ـ أن أکتب لک أحوالی و ترجمتی؛ فها أنا مثبت لک ما سألت إن شاء الله.

    فأقول ملخّصا:

    ولدت فی حرم أهل البیت علیهم السلام قم المحمیة فی العشر الآخر من المائة الثالثة بعد الألف و اشتغلت بتحصیل العلم فی البلدة المذکورة إلی سنة 1316، ثم هاجرت إلی النجف الأشرف، فمنّ الله تعالی علیّ بملازمة شیخنا الأجل الأعظم و عمادنا الأرفع  الأقوم، صفوة المتقدّمین و المتأخّرین، خاتم الفقهاء و المحدّثین، سحاب الفضل الهاطل و بحر العلم الذی لا یساحل، مستخرج کنوز الأخبار و محیی ما اندرس من الآثار، ذوالفیض القدسی، ثقة الإسلام النوری الطبرسی ـ أنار الله تعالی برهانه و أسکنه بحبوحة جنانه ـ و کنت استنسخ له خاتمة مستدرکه علی الوسائل لیبعثه إلی الإیران للطبع.

    فبقیت معه ـ رحمه الله ـ الی سنة 1318 فرزقنی الله تعالی حجّ بیته الحرام و زیارة قبر رسوله سید الأنام – علیه و علی آله آلاف التحیة و السلام. و لمّا فضیت حجی و فرغت من الزیارة رجعت من طریق الفارس إلی بلدة قم لزیارة سیدتنا فاطمة بنت موسی بن جعفر ـ علیهم الاسلام ـ التی وعدت الجنّة بزیارتها و لتجدید عهدی بالوالدین و بقیت فیها أیاما قلیلة، ثم سافرت إلی مشهد مولای أمیر المؤمنین و لزمت خدمة شیخی العلّامة النوری ـ نوّر الله مرقده ـ و ساعدته فی مقابلة المستدرک و کشف الأستار و استنساخ کتاب اللؤلؤ و المرجان و تصنیف تحیة الزائر و غیر ذلک.

    و کنت أستفید من جنابه فی البین إلی أن نعب بیننا غراب البین فطوی الدهر ما نشر و الدهر لیس بمأمون علی بشر. فتوفی ـ رحمه الله ـ فی سنة 1320 ـ عشرین و ثلاثمائة بعد الألف ـ حشره الله تعالی مع الأئمة الاثنی عشر علیهم السلام.

    وفی خلال استفادتی منه ـ رحمه الله ـ استجزت من أن یجیزنی بروایة مؤلّفات الأصحاب ـ رضی الله عنهم ـ فمنّ علیّ فی أواخر ایّام حیاته بإنجاح مسألتی فأجازنی أن أروی عنه مؤلّفات أصحابنا ـ رضوان الله علیهم أجمعین ـ قدیما و حدیثا فی التفسیر و الحدیث و الفقه و الأصولین و غیرها ممّا ساغ له إجازته و صحّ له روایته بطرقه المعهودة عن مشایخه العظام المشروحة فی خاتمة مستدرکه.

    ثم إنی بقیت بعدها ـ رحمه الله ـ سنتین فی النجف الأشرف، ثم هاجرت إلی العجم بدار الأیمان قم و کنت بها الی سنة 1329 فتشرّفت بالحجّ، ثم رجعت إلی قم أیضا و بقیت فیها إلی سنتین تقریبا، ثم هاجرت إلی مشهد مولانا الإمام المعصوم أبی الحسن الرضا ـ علیه  السلام ـ و بقیت فیه إلی هذه السنة و هی سنة ـ1346ـ ستّ و أربعین بعد ثلاثمائة و ألف. و فی خلال ذلک تکرّر منّی التشرّف بزیارة أئمة العراق ـ علیهم السلام ـ و رزقت مرّة ثالثة زیارة بیت الله الحرام.

    و قد ناهضت من العمر فوق الخمسین و مضی کثیر من عمری فی الأسفار و الانقطاع عن الکتب و الأسفار و مع ذلک برز منّی کتب کثیرة منها

    1. کتاب سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار

    2. نفس المهموم فی مقتول الحسین المظلوم

    3. نفثة المصدور

    4. الانوار البهیة فی تواریخ الحجج الإلهیة

    5. هدیة الزائرین

    6. مفاتیح الجنان

    7. الباقیات الصالحات فی الادعیة و الصلوات المستحبّات

    8. منتهی الآمال فی مصائب النبی و الآل

    9. تتمّة المنتهی فی وقایع أیّام الخلفاء

    10. غایة المنی فی المعروفین بالألقاب و الکنی

    11. هدیة الاُحباب

    12. الفوائد الرضویة فی أحوال العلماء الإمامیة

    13. دستور العمل

    14. اللئالی المنثورة

    14. فیض العلّام فی وقایع الأیّام

    15. فیض القدیر فیما یتعلّق بحدیث الغدیر

    16. تحفة الأحباب

    17. فهرست الوسائل

    18. نقد الوسائل

    19. شرح الوجیزة

    20. مقالید الفلاح

    21. الحکمة البالغة

    22.کحل البصر فی سیرة سیّد البشر

    23. بیت الأخزان فی مصائب سیدة النسوان

    24. وغایة المرام فی مختصر دار الاسلام

    25. الدرّ النظیم فی لغات قرآن العظیم

    26. الفصول العلیة

    27. کتاب السنن و الآداب

    28. التحفة الطوسیة

    30. النفحة القدسیة

    31. الفوائد الرجبیة

    32. المقامات العلیه

    33. قرّة الباصرة الی غیر ذلک.

    والحمد لله و صلواته علی محمد و عترته الطاهرة و نختم الکلام بالتمثل هذه الأبیات:

     

     

    از روش این فلک سبز فام / عمر فزون گشته ز پنجاه عام
    در سر هر سالی از این روزگار / خورده ام افسوس خوشیهای یار
    باشدم از گردش گردون شگفت / کانچه مرا داد همه پس گرفت
    قوّتم از زانو و بازو برفت / آب ز رخ رنگ هم از مو برفت
    عقد ثریّای من از هم گسیخت / گوهر دندان همه یک یک بریخت
    آنچه به جا ماند نیابد خلل / بار گناه آمد و طول امل
    بانگ رحیل آمد از این کوچگاه / همسفران روی نهاده به راه
    آه ز بی زادی روز معاد / زاد کم و طول مسافت زیاد
    بار گران بر سر دوشم چو کوه / کوه هم از بار من آمد ستوه

                                               * * *

    ای که بر عفو عظیمت گناه / در جلو سیل بهار است گاه
    فضل تو گر دست نگیرد مرا / عصمتت ار باز گذارد مرا
    جز به جهنم نرود راه من / در سفر انداخته بنگاه من
    بنده شرمنده نادان منم / غوطه زن لجّه عصیان منم
    خالق و بخشنده احسان توئی / فرد و نوازنده به غفران توئی

     کتبه بیمناه الوازرة عباس بن محمد رضا القمّی عفی عنه سنة 1346.

    حرّره المذنب المنزوی محمد کاظم الموسوی الجزائری عفی عنه.

     

    پنجشنبه ۲۷ تير ۱۳۸۷ ساعت ۱۲:۴۵
    نظرات



    نمایش ایمیل به مخاطبین





    نمایش نظر در سایت

    نجفی
    ۲ مرداد ۱۳۸۹ ساعت ۱۱:۴۶
    سلام. عکس اجازه ی شیخ عباس به علی زاهد قمی باز نمیشه. لطفا یه راهنمایی و کمکی کنید. ممنون.